روستای شلیل

⛔دونالد جان ترامپ45اُمین  رئیس جمهور کشور آمریکا میباشد وی در رقابت های درون حزبی توانست از سایر رقبای خود پیشی بگیرد وبا نماینده دموکرات ها(کلینتون) وارد رقابت پرحاشیه شود؛

این تحیل از تعبیر تهدیدها و فرصت ها برای تبیین این رخداد استفاده میکند،

تهدید: 

از آنجایی که ایالات متحده خود را قدرت فائقه و والای جهان می داند از طرفی بدنبال ایجاد نظم به اصطلاح نوین جهانی است و از طرف دیگر سعی در مهار وکنترل سایر کشورها دارد، توضیح مطلب اینگونه است که ایالات متحده آمریکا نظمی را بر مبنای اصول لیبرالیسم(اقتصاد آزاد) و دموکراسی(حکومت مردم) و هم چنین اومانیسم(انسان گرایی) تعریف کرده است،زمامداران این کشور بر این امرند که سایر کشورها نیز باید این اصول را رعایت و برمبنای آن حکومت کنند به عبارت دیگر کشورها باید در نظم تعریف شده هضم شوند، این درحالیست که همۀ کشورها نمی توانند این مسیر را طی کنند و یا به عبارتی غربی شوند چرا که مؤلفه های سیاسی، نظامی، اقتصادی ومهمتر از همه فرهنگی هر کشور با سایر کشورهای دیگر متفاوت است،بدین سان کشورهایی که حاظر به پذیرش و هضم در این نظم نمی باشند به عنوان رقیب و در مراحل بالاتر دشمن غرب نیز قلمداد میشوند، بنابراین به رشته ای از عملیات علیه آنها دست میزند،پاداش(ترکیه،عربستان،امارات و...)، تحریم(ایران،سوریه،روسیه،کره ش و...) تهدید(سوریه،لیبی،یمن و...)، جنگ(ویتنام،افغانستان،عراق و...).

چهارچوب کلی سیاست آمریکا بدنبال مهار ایران می باشد این مهار صورت های گوناگونی دارد: در میدان اقتصادی (فشار و تحریم) در میدان نظامی(محدود کردن توانمندی های نظامی) در میدان سیاسی(بی اعتماد سازی دنیا نسبت به ایران) در میدان دیپلماسی(منزوی ساختن دیپلماتیک) در میدان فرهنگی دینی(اسلام حراسی وشیعه ستیزی).

بدین سان می توان نتیجه گرفت که روی کار آمدن دونالد ترامپ همانند سایر رؤسای جمهور سابق آمریکا بدنبال مهار ایران می باشدوما باید بدانیم که آمریکا باروی کار آمدن ترامپ تغییرات گسترده ای در دستگاه سیاست خارجی خود نسبت به ایران ایجاد نمیکند و هم چنان کشور آمریکا برای جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک تهدید قلمداد میشود.

فرصت: 

با روی کار آمدن دونالد ترامپ براساس گفته هایش(در انتخابات) روابط سنتی و در هم تنیدۀ ایالات متحده و عربستان  وارد فازهای جدیدی می شود، تنفر دونالد ترامپ نسبت به عربستان سعودی در این گفته ی او که اعراب باید بابت امنیت و حظور در آمریکا به ایالات متحده پول بپردازند به چشم می خورد،

دیدگاه ترامپ نسبت به دولت سوریه نیز قابل تآمل می باشد وی در این زمینه بیان میکند که هدف اولیه آمریکا مبارزه با داعش است بر اساس سخنانش تا بحال اگرچه او از دولت بشار اسد را حمایت نکرده اما تا بحال خواهان براندازی آن نیز نبوده است، در رابطه با عراق نیز سیاست های دولت های پیش از خود را نقد میکند و بیان میکند که ما نباید علیه عراق وارد جنگ میشدیم در حالی که میتوانستیم از طریق کنترل چاه های نفتی(منبع مالی) علیه تروریسم(داعش) اقدام میکردیم،

بدین سان می توان نتیجه گرفت که با نزدیکی ترامپ به روسیه و هم چنین تنفر آن نسبت به عربستان فرصت مناسبی برای ایران میباشد تا بتواند در غرب آسیا بیش از پیش به فعالیت بپردازد و روابط آن با کشورهای غرب آسیا رنگی تازه بخود بگیرد.

اما نمی توان ویژگی های شخصیتی وهم چنین نظامی که دونالد ترامپ خروجی آن بوده است را فراموش کرد چرا که وی یک بیزینس من هست و هم چنین منطق نظام سرمایه داری حول محور سودآوری میچرخد بنابراین هر جا سود و منفعت باشد سرو کله ی نظام سرمایه داری نیز پیدا میشود؛ این امر نیز بعید به نظر نمی رسد که ترامپ برای کسب سود و منفعت هر لحظه چرخه ای بزرگ در گفته های خود ایجاد کند.